تولید نانوساختار پروتئینی به عنوان حامل دارو و بهینه سازی از بالا به پایین

    زمینه: استفاده از سامانه­های ذره­ای زیست تخریب­پذیر موضوع بسیار جالبی در زمینه استفاده از پلیمرها در دارورسانی است. این سامانه­ها برای انتقال بسیاری از داروها مناسب هستند.   هدف: مطالعه به منظور تولید نانوساختار پروتئینی به عنوان حامل دارو و بهینه­سازی انجام شد .   مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی در سال 1390 در دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل انجام شد. ابتدا از روش توده­ای شدن ساده و سپس برای خالص­سازی به ترتیب از سانتریفیوژ با دور بسیار بالا ( g 48800)، دیالیز، میکرو و الترافیلتراسیون استفاده شد. اندازه ذرات به ­وسیله دستگاه پراکنش نور لیزر و ساختار آن توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی شد .   یافته­ها: مهم­ترین عوامل مؤثر در اندازه نانو ذره تولیدی عبارت بودند از: سرعت هم زدن، دما، غلظت پروتئین و نسبت حجمی اتانول به سرم آلبومین گاوی. اندازه ذرات تولید شده در محدوده 4/101 تا 503 نانومتر و شکل آن شبه کروی بود. دما مؤثرترین عامل بود. با افزایش دما، حرکت براونی مولکول افزایش می­یافت که خود در اندازه مولکول تشکیل شده مؤثر بود.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، نانوذراتی در حدود 100 نانومتر و با خلوص بالا از سرم آلبومین گاوی قابل تولید است؛ بنابراین می­توان از آن برای انتقال دارو استفاده کرد.